6.4.08

Sen, başka türlüsün

Sakın kendini, sakın en küçük sesinden, kıpırdanışından, şevkatinden insanlığın. Çünkü insanlık, sana göre değil. Sen çünkü, eksik bir kelebeksin. Kozasından aceleyle dışarı uğramış. Yarım kanatlı uçucu. Bu dünya hep böyle kalacak. Sen hep böyle kalacaksın. Sen başka türlüsün.

Sen, başka türlüsün. Her zaman daha soğuk olacak hava. Sen küçükken deniz kıyısında iki taş gömmüştün. Birbirlerinden biraz önce ayrılmış gibiydiler. Etin, taşın acısını algıladı. Ağlamaklı olmuştun. (...)

3 yorum:

eloise vera dedi ki...

blog olarak ecetem'i çok seviyoruz (:

Momo dedi ki...

iç kitabı ndan ,baska türlü, bir bölüm de ben eklemek isterim!

laptü dedi ki...

bıktım ben bu yalnızlık edebiyatından.