Bugün Altın Kız aniden durarak dediler ki:
"Biz sizi se.. seviyoruz."
Fakat hemen kaşlarını çatıp başını salladılar. Bize bir yardım arıyormuş gibi bakıyorlardı.
"Hayır," diye fısıldadılar, "İfade etmek istediğimiz bu değildi."
Sustular. Sonra tekrardan yavaş yavaş sayıklarmış gibi konuşmaya başladılar. Konuşmayı ilk defa öğrenen bir çocuk gibi kelimelerin üzerinde teker teker durarak konuşuyorlardı:
"Biz biriz... yalnızız... ve tekiz... ve biz bir olan sizi seviyoruz... yalnız olan... ve tek olan..."
Birbirimizin gözlerine bakarak bir sihrin bir an için bize dokunduğunu fakat bizi beyhude yere heyecanlandırarak uçup gittiğini anladık.
Kıvranıyorduk... Bulamadığımız bir kelime için kıvranıyorduk...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder